Zapewne wiecie o tym, że mieszkam w Trójmieście. Tutaj się urodziłam, wychowałam, dorastałam i tu żyję. Bardzo często kiedy poznaję kogoś poprzez maile/listy i piszę mu skąd jestem to czytam słowa "Jak ja Ci zazdroszczę morza!". Wtedy zaskakuję daną osobę tym, że nie jestem zbytnią fanką Bałtyku. Tak, mieszkając nad morzem, na plaży bywam raz na jakiś czas. Zazwyczaj w różne pory roku, nie tylko latem. Kiedyś bywałam częściej. Teraz zazwyczaj kończy się na spacerze, chwili pochillowania, zrobieniu zdjęć i uciekam z plaży. Czasami posiedzę ze znajomymi, ale zdecydowanie nie jestem tym typem człowieka, który może leżeć na piasku godzinami i się opalać. Oj nie. Kąpać się też nie lubię, zwłaszcza w Bałtyku. Co najwyżej pomoczę nogi. 

Zauważyłam, że bardzo często słowa "no wiesz, mieszkać nad morze i z tego nie korzystać?" słyszę albo od osób, które przyjechały na studia do Trójmiasta i wcześniej nie mieszkały w północnej bądź północno-zachodniej Polsce albo od tych mieszkających po prostu w innych częściach Polski. Ja za to zazdroszczę tym, którzy mogą codziennie podziwiać widok gór. Chociaż czy gdybym sama widziała je dzień w dzień to wciąż bym się nimi zachwycała?

Kilka razy już słyszałam tekst "zwykle zazdrościmy innym tego, czego nie mamy, a inni zazdroszczą nam tego, co my mamy". Czyli ludzie z Południa czy z Centralnej Polski zazdroszczą morza, a ci z nad morza czasami (na przykład właśnie ja) zazdroszczą gór.  

Oczywiście to nie jest tak, że nie znoszę Gdańska. Bo jestem do tego miasta przywiązana, w końcu spędziłam tu całe swoje dotychczasowe życie. I samo morze darzę też jakąś tam sympatią. Po prostu męczą mnie tłumy turystów, wieczne korki i nie do końca odpowiada mi klimat nadmorskiego kurortu.

Znajomi też się ze mnie śmieją, że jak już się wybiorę na tą plażę to kończę ze zdjęciami niczym typowy turysta, haha. Może coś w tym jest. Zostawiam Was z małą relacją z ostatniego spaceru nad morzem ;) 

A jak to jest u Was? Wolicie górskie czy nadmorskie klimaty? A może jeziora albo lasy?